-นาโอกะ- ผมเนี่ยนะ...น่ารัก

   ตีห้า…เวลาที่คนส่วนใหญ่น่าจะกำลังฝันอยู่ แน่นอนผมที่เป็นเด็กมัธยมยิ่งแล้วใหญ่เลย คงไม่มีอะไรสบายไปกว่าเตียงนุ่มๆกับหมอนใบโปรดหรอกน่า…

   แต่สำหรับวันนี้…คงไม่ใช่วันดีของผมซักเท่าไหร่…ล่ะมั้ง?

 *  

  " ที่นี่ที่ไหนฟระเนี่ย "   

 

  " …หวัดดี   หวัดดี"  เสียงค่อยๆดังขึ้น

  

  ผมหันไปก็พบกับ ผู้หญิงผมสีฟ้า ยาวมาพาดประมาณไหล่ เตี้ยกว่าผมซัก 20 ซม. ยืนอยู่ห่างไปซักหลา ใบหน้าของเธอมีเสน่ห์ น่าหลงไหลจัง …

  " ม…มีอะไร แล้วเธอเป็นใคร … "   จากนั้นแปปนึงเธอก็ตอบกลับมาด้วยเสียงอันนุ่มนวล

  " ไม่จำเป็นต้องรู้หรอก…   แต่ว่า เธออ่ะน่ารักจัง… "

 

   น่ารักจัง…น่ารักจัง…       น่ารักจัง…             น่ารักจัง

  *

 ฮ้าาาา!          อ่าว…ฝันไปหรอ  เฮ่อ พึ่งตีห้าเองนะเฟ้ย!

 

 ผมทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอีกครั้ง แต่ว่าเพราะฝันแปลกๆเมื่อกี้คงจะหลับตาลง…ไม่ได้แล้ว 

 

 

 ผมเนี่ยนะจะมีคนชม  …      ว่าน่ารัก